Home Breathwork Soul retrieval LFE en handpan magie

Soul retrieval LFE en handpan magie

5 januari 2024
Soul retrieval LFE en handpan magie

Ademweekend nummer 3. Soul retrieval. Mijn innerlijke sjamaan gaat altijd goed op dit soort dingen. Ik bedoel ff een reisje maken om je verloren zielsdelen terug te halen is lang niet gek toch? Dacht ik! Even een weekje naar de zon of de zon altijd binnen brengen in je innerlijke huis. Ik kies voor het laatste. En als je je afvraagt waar LFE voor staat. Lars Faber Edition. Net zelf bedacht. Althans de naam. De oefening die we gaan doen niet. Die is powered by Lars.

Ik begin waar het voor mijn gevoel start. Dat is dag 2. Na de lunch. Lars zet een nummer op terwijl iedereen langzaam de grote zaal binnen komt. Waar ik aanvankelijk helemaal niet van plan ben om te dansen, neemt mijn lijf het over. Didgeridoos, trommels. Ik word helemaal opgezweept door de kneiterharde muziek. Ik dans niet. Ik bepaal niet. De muziek danst mijn lichaam. Voorbij alles. De dans verandert in trance. Herkenning uit vervlogen tijden. Een ingeving vanuit het ogenschijnlijke niets wat alles omvat landt in mijn bewustzijn. Ik wil de krijger terug halen. Dat is het verloren zielsdeel wat opgehaald wil worden.

Het liefste zet ik de hele oefening die die middag volgt uiteen in alle stappen, omdat het mooi het verloop schetst en waar wat aangeraakt wordt. Maar zelf ervaren is het beste. En drie keer raden wie straks deze tool in zijn toolkit meeneemt. Precies. Ik zie je snel oké 🙂 We hebben op dag 1 al clubjes gemaakt. Wij hebben een clubje van 7 in totaal waarvan er al 3 een soul retrieval hebben gedaan. Ik neem je wel graag mee in een kleine vlucht (letterlijk voor mij en figuurlijk voor jou) door het proces. In korte steekwoorden en korte zinnen. Here we go! Chaotische ademhaling in het midden van deze 6 mensen. Trommels, ratels en andere muziekinstrumenten schreeuwen om mij heen. Mezelf in een paar minuten helemaal naar de getver dansen. Trance. Bijna neergaan. Opgevangen worden. Om en om gesteund worden door hen. Letterlijk naar grote hoogte getild worden terwijl mijn naam door de groep gescandeerd wordt. Ineens lig ik op het al eerder neergelegde matras op de grond. Van de hoogte naar het matras ben ik helemaal kwijt. Ik lig daar en voel de energie door mijn lijf gaan. Dan begin ik uit het niets zacht te neuriën. Zacht met kracht. De mooie mensen die om het matras heen zitten beginnen mee te neuriën op mijn lied. Dit heb ik precies zo al eerder gedaan. Met mijn geestesoog zie ik mezelf aan het kampvuur zitten en hetzelfde doen. Het voelt als eerder leven en nog nieuw te komen leven in dit leven. Ik kijk mijn zielsdeel letterlijk aan in de ogen en alles valt samen en klikt in mij. De innerlijke krijger en sjamaan hebben zich getoond en kunnen vanaf nu de voeding verwachten om te gaan creëren in deze tijd.

Na afloop krijg ik vanuit de groep precies terug wat ik hierboven zelf al voelde. Zij bevestigen wat ik zelf ervaarde. Wat is het toch fijn om totaal geaccepteerd te worden. Gezien te worden in wie je bent. Geliefd, gedragen en gekoesterd. Wat een fucking liefde wordt er over mij en elkaar heen gesprenkeld. Rustig aan, rustig aan. We gaan niet met zijn allen om het kampvuur kumbaya zingen. Maar met mijn melodie om datzelfde kampvuur heen. Dat dan graag weer wel. Voor elkaar en met elkaar. Aho!

Hé maar ouwe trekveer die je der bent. Waar is dan dat handpan magie verhaal waar je het in je titel over hebt? Nou dat komt dus mooi nu. Want de koek is nog niet op en de pret al helemaal niet. We krijgen als sluitstuk van dit weekend een breathwork bliss meditatie met de hele club gegeven door Lars en Tobias. Laatstgenoemde is zoon van. Anyhoe. Ademen en ademretenties is wat de klok slaat. En handpan muziek. Aan het einde van de sessie spelen ze allebei op de handpan en weer word ik meegenomen in de fantastische klanken van de handpan. Mijn geestesoog draait blijkbaar soepel op de spirituele smeerolie die hij ontvangen heeft, want er komt een beeld voorbij. Een beeld waarbij ik mijn al geboren dochter Maya en haar nog ongeboren zusje bij ons in de woonkamer zie dansen terwijl ik op de handpan speel. Het beeld ontroert me enorm en zachte tranen stromen over mijn gezicht. Zelfs nu ik dit aan het typen ben. Tijdens het deelmoment deel ik mijn ervaring. Ik word door Lars en iedereen aangemoedigd om een handpan te kopen en zo dit beeld in de realiteit te brengen. Na mijn eerste kennismaking met de handpan op straat in Uzès, Frankrijk was ik eigenlijk al om. Ik heb al eens eerder verschillende pannen bespeeld in de handpan shop. Tevens heb ik tijdens mijn opleiding tot vuurloop instructeur in België ook op de handpan van de eigenaar van het centrum gespeeld. Ik was al verliefd zal ik maar zeggen.

Bij thuiskomst deel ik mijn geestesoog-verhaal met mijn wijze 2-jarige dochter Maya. Ze zegt: Papa handpan kopen. Maya mee? Ze heeft een vette glimlach staan wanneer ze dat vraagt. En uiteraard neem ik Maya mee. Weer ontroering en tranen vanachter mijn toetsenbord. Ik besluit om te gaan sparen en er een te kopen wanneer ik genoeg gespaard heb. En ik laat het los. Het weekend is inmiddels weken geleden. Vandaag op onze vaste dag samen herinnert ze mij weer. Papa handpan kopen! Maya mee!

Leave a Comment